Kürtçe’ye 16 yılını veren Bawer Agirî, Youtube kanalında Kürtçe dersler için bir yıllık program hazırlıyor. Bu programa nazaran de bir yılını ve ekonomik olarak geçimini sağlayacak bütçesini ayarlıyor. Vakit zaman dayanak alan Agirî, “Bir fedakarlık yaparak kendimi buna nazaran ayarladım. Zira bu fedakarlık isteyen bir çaba” diyor.
‘HER ŞEY CIWAN HACO’NUN MÜZİĞİYLE BAŞLIYOR’
Bawer Agirî, 2004 yılında Kürtçe öğrenmeye karar veriyor. Zira 2004 yılında Ciwan Haco’nun ‘Na Na’ ismiyle yeni bir kaseti çıkıyor. Agirî de birinci olarak Kürt sanatçı Ciwan Haco’nun ‘Na Na’ albümündeki ‘Sê Sê’ müziğini yazıp ezberlemeye başlıyor. Fakat beklediği üzere yazamıyor ve bir sonuca ulaşamayınca Kürtçe öğrenme arayışına giriyor.
Agirî, o süreci şöyle anlatıyor: “Bizim bir lisanımız var ve kendi lisanımızı neden yazamıyoruz dedim. Sonra bir kelamlık alarak Kürtçe söz ezberlemeye çalıştım. Lakin yeniden yazamadım. 2009 yılına kadar orta verdim. 2009’da İstanbul Kürt Enstitüsü’ne gittim. Fakat ders saatleri ile çalışma saatlerim bir birine uymadığı için başlayamadım ta ki 2013 yılına kadar. 2013 yılında ikinci düzeyde başladım derslere. 2016 yılında 4’üncü seviyeyi bitirdim. Hoş bir gelişme olduğunu fark ettim. Araştırmayı seven birisiyim. ‘Ben neden Kürtçe öğretmeni olmamayım?’ diye sordum kendime. Yaklaşık 2 yılımı da Kürtçe öğretmenliğine verdim.”
‘İNTERNETTE KÂFİ KÜRTÇE KAYNAK YOKTU’
Bawer Agirî, Kürtçe öğrenmeye başladığı yıllarda, sınıfta öğrendiklerini pekiştirecek gereçler ve görüntülerin internet ortamında olmadığını fark ediyor. Bu eksikliği fark ettikten sonra Kürtçe ders verme nedenini şöyle açıklıyor:
“Kürtçe öğrendiğim sırada, internette kâfi Kürtçe kaynak yoktu. Öğrenmemizi pekiştirecek, faydalanabileceğimiz görüntüler yoktu. Bir mevzuyu ele aldığımızda, internette baktığımızda bu hususa dair gereçlere ulaşamıyordum. En azından şu anda Kürtçe öğrenenler yararlansın diye nisan ayında Youtube’da bir kanal açtım. Herkesin çarçabuk ulaşabileceği bir formda görüntüler yüklemeye başladım. Ben Kürtçe öğrenirken çok zorluk çektim. Çok araştırıyordum fakat ulaşamıyordum. Artık beşerler hem benim üzere uğraşmasınlar hem istedikleri mevzuya erişebilsinler diye ders veriyorum.”
‘DERSLER MEMLEKETLER ARASI STANDARTLARINA NAZARAN HAZIRLANIYOR’
Agirî, yıllar sonra mezunu olduğu İstanbul Kürt Enstitüsü’nde ders vermeye başlamış: “Pandemi başlamadan evvel İstanbul Kürt Entitüsü’nde ders veriyordum. Pandemi başladıktan sonra 3 ay online olarak dersler vermeye başladık. Dersler bittikten sonra Kürtçe ders içerikli görüntüler çekmeye başladım. Birinci vakitlerde ders içerikli Kürtçe görüntüler hazırlamak güç oluyor. Bir müddet sonra formüllerini öğreniyorsun. En zorlandığım tarafı montaj ve toplumsal medya platformlarında bu görüntüleri yayma kısmıydı. Dersleri milletlerarası standartlarına nazaran hazırlıyorum. İstanbul Kürt Enstitüsünün derslerde kullandığı ‘Hînker’ ders kitabını kullanıyorum ve ona nazaran de içerikler hazırlıyorum. Zira ben de bu ders kitabına nazaran eğitim aldım. Şu anda Kürtçe bilenler için sistemli bir halde dersler hazırlıyorum. Örneğin bir lisana başlarken birinci olarak alfabesini öğrenmeniz gerekiyor. Daha sonra zamirler… Bunlara nazaran bir program var. Bende o programa nazaran hareket ediyorum.”
‘ÖNCE ANADİL’
Dijital dünyanın hudut tanımadığını belirten Agirî, kelamlarına şöyle devam ediyor: “Sınır konulsa bile dijital dünya buna müsaade vermez. O hudut bir formda aşılıyor. Olağan fiziki hudutlar üzere değil bu. İsteyen herkes bir biçimde o görüntülere ulaşabiliyor. Bu bizim için büyük bir avantaj. Kürtçe öğrenmek isteyen herkes öğrenme bahtına sahip. Bir lisanı öğrenmek nitekim çok değerli. Bir lisan bir lisan, bir lisan bir halk, bir halk bir devlettir. Biz bunu bu halde anlamalıyız. Bilhassa biz Kürtler kendi lisanımızı öğrenmek zorundayız. Bundan kaçış olmamalı. Dünyadaki bütün psikologlar, bilim insanları daima bunu öneriyor: Bir insanın evvel kendi anadilini öğrenmesi gerekiyor. Bilhassa Avrupa ülkeleri bunu çok destekliyor. Evvel anadil. Anadili öğrenen her çocuk bir çok alanda başarılı oluyor. Kürtlerin kendi anadillerine sahip çıkmaları ve öğrenmeleri gerekiyor. Her yerde öğrenmek için talep etmeleri gerekiyor. Gerekirse dijital dünyada öğrensinler.”
Gazete Duvar