Adıyaman Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğretim elemanı olan Dr. Adem Yıldırım’ın 2014’te Ankara’ya gelen Rojava Halk Meclis Eş Lideri Ebdülselam Ehmed’in röportajında çevirmenlik yaptığı için ihracına neden soruşturma için savcılık kararını verdi. Tahlil sürecinde rastgele bir soruşturma geçirmeyen fakat kelam konusu röportajda çevirmenlik yaptıktan 5 yıl sonra hakkında soruşturma başlatılan ve akademisyenlik hayatına son verilen Yıldırım için Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığı takipsizlik kararı verdi.
Yıldırım, “İhraç edilmemin nedeni vermiş olduğum derslerde öğrencileri eleştirel düşünmeye, bilgili kıymetlere kuşkuyla yaklaşmaya, cinsiyetçi ve ayrımcı bir lisan yerine eşitlikçi bir lisan kullanmaya teşvik etmem ve Kürt bir akademisyen olmamdan kaynaklı” dedi.
İHRAÇ, SORUŞTURMA VE TAKİPSİZLİK
Yıldırım kelam konusu söyleşinin Ankara’daki Eğitim Sen Genel Merkezi’nde yapıldığını ve tüm süreçlerin hukuksal bir biçimde işletildiğini söyledi. Siyasi şartların değişmesiyle birlikte hakkında soruşturma başlatıldığını ve üniversiteden de bu nedenle ihraç edildiğini belirten Yıldırım bir daha işine dönemedi. Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığı Anayasal Sisteme Karşı İşlenen ve Örgütlü Cürümler Soruşturma Ofisi Yıldırım’ın ihracına neden olan belgeyle ilgili, “Silahlı terör örgütüne üye olma kabahatinin yasal ögeleri oluşmadı” diyerek takipsizlik kararı verdi.
Öte yandan ‘terör örgütü propagandası’ suçlamasından da hakkında soruşturma başlatılan Yıldırım, bu belgeden da takipsizlik aldı. Üniversite idaresinin mahkeme kararını beklemeden hakkında ihraç kararı vermesine reaksiyon gösteren Yıldırım, bu süreçte mobbinge ve ayrımcılığa maruz kaldığını anlattı. İhracında imzası bulunan üniversite idaresi ve Yükseköğretim Konseyi’nin bu karardan vazgeçmesi için davet yapan Yıldırım şunları söyledi: “İhracıma neden olan soruşturma, üniversite ile polis işbirliğinde hazırlanıp sonuçlandırıldı. İhraçtan önce yani soruşturmada başladıktan sonra üniversite polisi her fırsatta beni taciz etti. Bir gün meskenime hakikat yürürken beni durdurup kimlik sordular. Odama gelip beni yokladılar, bulamayınca da fakülte sekreterine gidip odama geldiklerini bana iletmek üzere bildiri gönderdiler. Konutuma öğrenci gönderip malumat topladılar. Bunların hepsi fakültenin kamera kayıtlarında mevcuttur. Ayrıyeten ben de hepsini günbegün kayıt altına aldım.”
Soruşturma sürerken bütün derslerin elinden alındığını söyleyen Yıldırım şöyle devam etti: “Bunun nedenini dekan yardımcısına sorduğumdaysa ‘Yukarıdan sana ders vermememizi istediler zira soruşturman varmış’ dedi. Ben de soruşturma ile ders vermemenin hukuksal bir ilişkisinin olmadığını; şayet olsaydı birebir vakitte FETÖ’den soruşturması olan bir akademisyene de ders verilmemesi gerektiğini söyledim. Elinden bir şey gelmediğini söyledi bana. Bu nedenle ikili standarda ve sistematik mobbinge uğradım. Hakikaten ihraç edildikten sonra, Bilgi Edinme Yasası kapsamında fakülte dekanlığına gerekçesiz ders vermemelerinin soruşturmayla olan ilişkisini sorduğumda da bunu inkar ettiler. Hakikaten hepsinin evrakı mevcuttur.”
‘BİR YANLIŞ VAR DİYEN ÇIKTI’
Yıldırım şöyle devam etti: “İhraç edilmemi sağlayan ilgili husustaki, ‘terör örgütlerine yahut Ulusal Güvenlik Konseyi’nce Devletin ulusal güvenliğine karşı faaliyette bulunduğuna karar verilen yapı, oluşum yahut kümelere üyeliği, mensubiyeti yahut iltisakı veyahut bunlarla irtibatı olduğu bedellendirilen…’ ibaresini istedikleri biçimde yorumlayarak beni ihraç etmeye karar vermişler. Her şey polisin istediği formda ilerlemiş fakat bu işte bir yanlış var diyen çıkmış elbette. Bu idari süreçten sonra durumun isimli boyutu için harekete geçiren ve kendilerini savcı üzere gören YÖK ve Adıyaman Üniversitesi’ne, Cumhuriyet Başsavcılığı tıpkı fikirde olmadığını söylemiştir. Buna nazaran YÖK’ün Ankara Cumhuriyet Savcılığı’na yaptığı ‘silahlı terör örgütüne üye olma suçu’ müracaatına karşılık Ankara Cumhuriyet Savcılığı 2020/33928 soruşturma numarasıyla dava evrakını açmış lakin 2020/17087 karar numarasıyla ‘kovuşturma yapılmasına yer olmadığına’ dair kararıyla belgeyi kapatmıştır. Yani takipsizlik kararı vermiştir. İkincisiyse, Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığınca 2020/4210 soruşturma numarasıyla ‘silahlı terör örgütüne üye olma cürmünden ek kovuşturma yapılmasına yer olmadığına’ dair karar verilmiştir. Bu iki takipsizlik kararından evvel de Adıyaman Üniversitesi tarafından 2017 yılında Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığı’na, hakkımda FETÖ/PDY yani silahlı terör örgütü üyesi olup olmadığımla ilgili müracaat yapılmıştır. Başsavcılık da 2017/8614 soruşturma numarası; 2017/4693 karar numarasıyla tekrar kovuşturmaya yer olmadığına karar vermiştir. Kısaca üç kere Cumhuriyet Başsavcılıkları tarafında iki farklı müracaat başlığına takipsizlik kararı verilmiştir. Buna nazaran isimli merciler, Adıyaman Üniversitesi ve üniversite polisinin keyfiliğini açığa çıkarmıştır.”
‘NEDEN İHRAÇ EDİLDİM?’
“Hakkımda düzinelerce tez hazırlayıp ihraç edilmemi sağlayanlara ne oldu?” sorusunu soran Yıldırım son olarak şöyle devam etti:
“Tabii ki birer birer ödüllendirildiler. Birisi dekan oldu, asıl mobbingi yapan ise büyükşehirdeki bir üniversiteye atandı. Ayrıyeten ajanlık yapan öğrenciye yatay geçiş imkanı sağlandı. Sonuç olarak Savcılık, vermiş olduğu takipsizlik kararlarıyla bu şahısların kurduğu ihraç kumpasını boşa çıkarmıştır. Bu insanların asıl hedefi neydi? Asıl maksatları, kendi çıkarlarına uymayan ve onlara boyun eğmeyenleri elemektir. Çünkü ihraç edilmemin nedeni vermiş olduğum derslerde öğrencileri eleştirel düşünmeye, datalı kıymetlere kuşkuyla yaklaşmaya, onlara biçilmiş rolleri gözden geçirmeye, diğer bilgi biçimlerinin çeşitli bilgi kaynaklarının varlığından haberdar etmeye, cinsiyetçi ve ayrımcı bir lisan yerine eşitlikçi bir lisan kullanmaya teşvik eden Kürt bir akademisyen olmamdır. Bu yapılanları tarihe ve kamu vicdanına havale ediyorum. Beni ihraç edenlere buradan şunu demek istiyorum: hiçbir vakit kendimi bir akademisyen kimliğine çivilemedim; hiçbir vakit kariyerist olmadım. Meslekle ya da öbür bir şeyle satın alınabilecek, önünü ilikleyip önüne gelen evraka imza atacak biri olsaydım bir taşra üniversitesinde ders veren bir akademisyen olmazdım. Bana örgütlü berbatlığı reva görenlerden nefretimi bile esirgiyorum. Ona bile nail olamazlar. Bu süreçte asıl yaralayıcı olan, ihraç edildikten çabucak sonra en yakınım dediğiniz şahısların sizi hayatlarından hemencecik ihraç etmeleridir. Beni en çok yaralayan bu oldu.”
Gazete Duvar