Suat Başar Çağlan
George Best bir vakitler David Beckham’ı latife yollu şöyle tanımlamıştı: “Sol ayağı yok, baş vuramıyor, top kazanamıyor ve pek gol atamıyor. Onun dışında iyi oyuncu.” Cyle Larin çok süratli koşamıyor, bitiriciliği çok kaliteli değil, pas alışverişi zayıf, denetimi vasat altı, pek iyi top süremiyor. Onun dışında mükemmel bir oyuncu.
Larin her şeyiyle Türk futbol iklimine aksi bir figür. Kuzey Amerika kültüründe yetişti ve çocukluğunda buz hokeyi oynuyordu. Ontario’da büyüdükten sonra kıtanın en büyük futbol ligi MLS’te kendine yer buldu. Olağanda NBA’den duymaya alışkın olduğumuz birtakım unvanları var. Mesela 2015 yılında Orlando City tarafından Draft’ın birinci sırasında tercih edildi. Birebir dönem “Yılın Çaylağı” seçildi ve attığı 17 golle MLS’te çaylak döneminde en çok gol atan oyuncu rekorunu hâlâ elinde bulunduruyor. Kanadalı oluşunu yadırgamamamızın tahminen de tek sebebi Atiba (Manisaspor’un şaşaalı günlerini hatırlayanlar için Josh Simpson da not düşülebilir). Yeni Kıta’da küçük yaştan itibaren yıldız adayı olarak görülüp, farklı periyotlarda Werder Bremen, Hertha Berlin, Wolfsburg, Genk ve Club Brugge üzere gruplarla antrenmanlara çıktı. Fakat o günlerde Eski Kıta’nın gözüne kâfi görünmedi.
2017-18 dönemi devre ortasında 1,85 milyon Euro bonservis bedeliyle Beşiktaş’a geldi. Açıkçası Beşiktaş’a gelişinde herkes –muhtemelen BJK idaresi de dâhil– Larin’in kalitesinden fazla Atiba’nın kelamına ve Şenol Güneş’in forvetler üzerindeki olumlu tesirine güveniyordu. Geldikten sonra üç ay forma bekledi ve hakkındaki homurtular artmaya başladı. Akabinde 5-1’lik Göztepe maçının 83. dakikasında birinci kere oyuna girdi ve üç dakika sonra golünü attı. Lakin istikrarsız performansı sürdü. Abdullah Avcı idaresindeki Beşiktaş’ta birinci tam döneminde yalnızca 310 dakika oyunda kalabildi ve dönemi bir golle kapattı. Taraftarın aslında düşük olan beklentisi tükenmiş, oyuncunun “ölü yatırım” olduğu fikri ağır basar olmuştu.
İdare 2019-20 dönemi başlamadan Larin’i satılık listesine koydu; ancak Belçika’dan Zulte Waregem oyuncuyu satın almak yerine opsiyonlu kiralamayı tercih etti. Bu, aslında istemeden yapılmış makul bir atağa dönüştü. Jamaika asıllı oyuncu Belçika’da birinci kere Avrupa’ya alışma sinyalleri gösterdi. Dönemi dolu dolu oynadı ve 7 gol 10 asistlik performansıyla gençliğinde neden bir yıldız adayı olarak görüldüğünü gösterdi. Zulte 2,5 milyon Euro’luk satın alma opsiyonunu kullanmayınca dönem başında Beşiktaş’a döndü. Grubun başında ise artık Sergen Yalçın vardı.
VERİMLİLİK
Sergen Yalçın’ın futbolda yetenekle ilgili biraz fikri olsa gerek. Muhtemelen Larin’i birinci görüşünde oyuncunun neleri yapıp yapamayacağını anlamıştı. Larin topa ne kadar az dokunursa aktifliği o kadar artacak bir oyuncuydu. Üstelik 1,88’lik uzunluğuna karşın Türkiye ligine nazaran atletizmi hiç üzücü değildi, bu yüzden kendisi için özel bir rol tasarlanabilirse verimli olma bahtı vardı. Takımında atağı çeşitlendirmek için çok fazla alternatif bulunmayan Sergen Yalçın, A planını Ghezzal-Larin asimetrisi üzerine kurdu. Oğuzhan, Mensah ve Ljajic’in mevcut form durumlarında merkezden üretkenlik sağlamak sıkıntı görünüyordu. Bu yüzden sol ayaklı Ghezzal sağ kanattan içeri kat edecek yahut ortalarıyla forveti besleyecek, sol kanat forvet oynayan Larin bu ortaları art direk koşularıyla gole çevirmeye çalışacaktı. Bu kolay ancak makul plan, Nisan ayına geldiğimizde onun “Arka Direk Larin” olarak anılmasını sağladı. Vakit zaman oyunun rakip alana yıkıldığı kısımlarda “pivot sol açık” yahut “pivot kanat forvet” olarak isimlendirilebilecek, birkaç sene evvel Mandzukic’in Juventus’ta üstlendiğine benzeri bir rolle atağa kayda paha katkı yaptı. Yakaladığı form ve istikrar sayesinde en iyi ihtimalle yardımcı oyuncu olması beklenen sıkışık dönemde rolünü büyüterek grubun kilit ögelerinden birine dönüştü.
Bitime yedi maç kala ligde 15 gol 4 asistle oynayan Larin, gol sayısında kadronun santrforu Aboubakar’ı yakaladı, asist sayısında ise birinci beşte yer alıyor. İstatistikleri ve alandaki varlığıyla dönemi tanım eden oyuncu oldu. Sergen Yalçın’ın randıman maksimizasyonu üzerine heyeti Beşiktaş’ında grubun karakterini tahminen de en iyi yansıtan isim durumunda. Dört gol attığı 6-0’lık Rizespor galibiyetindeki sayılar Larin’in oyun iktisadını somut bir formda ortaya koyuyordu. 33 sefer topla buluşan oyuncu beş şut çekerek dört gol bir asistle oynadı.
BİZİM EVLATLARIMIZ DURURKEN!
Larin’in yetenek kümesinin dar ve kısıtlı olduğu gerçek. Bu yüzden de çalışmanın gücünü ve eldekinden şikâyet etmemeyi göstermek için hoş bir örnek. Gerçi biz ne vakit özel bir yeteneği olmayan bir oyuncu görsek, “bizim evlatlarımız dururken!” retoriğiyle kelama başlayıp “Türkiye’de bin tane Larin üzere topçu var!” biçiminde devam etmeye bayılıyoruz. Öte yandan Cyle Larin tam da gelişmek için gösterdiği gayretle bizim “duran evlatlarımızdan” ayrılıyor.
Futbol, avantajlarınızı öne çıkarıp dezavantajlarınızı örtmek üzerine heyetiyse, bu mevzuda gerek Sergen Yalçın gerekse Larin şu ana kadar hayli değerli bir iş çıkarıyor. Bugünkü ortamda daima en iyisini isteme eğilimi bulunsa da muvaffakiyet, hele Türkiye’deki kulüplerin bugünkü mali durumu göz önüne alındığında, kusursuzluktan uzak modülleri optimum randımanla bir ortaya getirebilmekten geçiyor. Artık kadroların aşikâr yaşa ulaşmış, sakatlık kaydı kabarık ve maliyeti çok yüksek olan Guti, Falcao yahut Perotti üzere lüksleri yok; tahminen de hiç olmamalıydı.
Larin geçtiğimiz haftalarda Kanada basınına yaptığı açıklamada, “Hayalim Avrupa’da oynamaktı ve artık buradayım. Ama hedefim yalnızca Avrupa’da olmak değildi. Oynayıp goller atmak ve MLS’teki üzere isim yapmak istiyordum. Daha yapacak çok işim var” diyor. Bariz zaafları yüzünden Avrupa’nın üst liglerinde kendine yer bulup bulamayacağı hâlâ kuşkulu, üstelik bugün itibariyle 26 yaşını doldurdu; fakat son iki sezonki performansı bu türlü bir ihtimal olduğunu gösteriyor. Öbür yandan artık sahiden de acil bir işi var. Cenk Tosun’un dönemi kapatması ve Aboubakar’ın sakatlığa yatkınlığı sebebiyle son virajda hamlesi büsbütün sırtlaması gerekebilir. Şayet bunu başarabilirse vaktinde Sasa Iliç’in Galatasaray’da ve Nobre’nin Fenerbahçe’de yaptığı üzere, ekibi muvaffakiyete götürecek ekstra katkının sahibi olarak Türk futbolunun şampiyonluk öykülerindeki sürpriz yardımcı oyunculardan biri olabilir.
Gazete Duvar
