Osman Çaklı
DUVAR – Demokratik kitle örgütlerinin davetiyle Ankara’da düzenlenen ‘Barış Mitingi’ için Türkiye’nin farklı vilayetlerinden gelen binlerce insan, 10 Ekim 2015 günü yürüyüş kolunun başlayacağı Ankara Tren Garı’nın önünde toplanmıştı. Lakin yürüyüş şimdi başlamadan, saat 10.04’te, IŞİD mensubu iki kişinin canlı bomba saldırısı sonucu alanda bulunan 103 kişi hayatını yitirmişti. Yüzlerce insanın sakat kaldığı saldırıyı sağ atlatan binlerce insan, aylarca ruhsal tedavi gördü. 10 Ekim saldırısının canlı şahidi olanlar ile patlama anındaki duruma ve patlamadan sonra yaşadıklarına dair konuştuk.
‘TOPLANAN KİTLEYE BAKINCA MİTİNGİN SES GETİRECEĞİNDEN EMİNDİK’
Patlamalar yaşandığı sırada alanda olan Berkay Çolak hücum anını, “Tren garı istikametine yürümeye başlamıştık. Vilayet dışından gelen otobüslerin olduğu yer çok kalabalıktı, gar önüne olmamız gereken mühletten 15-20 dakika kadar geç gitmiştik. Miting öncesi herkes tanıdıklarıyla selamlaşıyordu, sohbete, horona, halaya dalmıştı. Toplanan kitleye göz atınca, mitingin bayağı ses getireceğinden emindik. Birden bir ses işittim. Refleks olarak herkes sesin geldiği tarafa gerçek başını çevirdi. Ne olduğunu anlayamadan ikinci bir ses daha gelince bomba patladığını anladım” diyerek anlattı.
‘GERİYE DÖNÜĞÜMDE YARALILARA GAZ BOMBASI ATILDIĞINI GÖRDÜM’
Akının akabinde birinci olarak yaralılara yardım etmek için organize olunduğunu söyleyen Çolak, “Tam bu sırada gar önünden Sıhhiye tarafına gidenlere polisin müdahalesi olmuş. Geriye döndüğümde yaralıların olduğu yere gaz bombası atıldığını gördüm. Tüm bunlar çok kısa müddette olmuştu ve bende yaralılara yardım etmek için bir önlük bulup süratli formda garın önüne yanlışsız gittim. Orada gördüklerimi anlatmak istemiyorum zira çok ağır ve dayanılmazdı… Gittiğimde hafif yaralıları gar önünde bekleyen taksilere taşımaya çalışıyorlardı. Ağır yaralılar için de ambulans bekleniyordu lakin o esnada polisin yardıma gelenleri alandan uzaklaştırma gayreti ve yolu kapatacak halde durmaları yardıma gelenlerin işlerini çok makûs etkilemişti” diye konuştu.
‘PATLAMA ANI GÖZÜMÜN ÖNÜNE GELİYORDU’
Patlamadan yara almadan kurtulan Çolak, 10 Ekim’i takip eden günlerde ruhsal olarak günlük rutininde değişimler olduğunu söylüyor. Kısa müddetli öfke atakları yaşadığını belirten Çolak, “Patlama ile birlikte hayatımız değişirken, başka taraftan her şeyin olağan akışında sürebiliyor olması dayanılmaz geliyordu. Bu sebeple arkadaşlarımla kısa müddet sohbet etmeyi kesmiştim, sırf protesto yürüyüşlerine katılıyordum. Birinci günlerde istemsizce patlama anı gözümün önüne geliyordu. Benim açımdan hala tesirleri olmakla birlikte büyük oranda süratli atlattığım bir süreç olduğunu söyleyebilirim” dedi.
‘BURASI BİZİ ÖLDÜRMEK İSTEYENLERİN ÜLKESİ’
10 Ekim’in bir başka şahidi olan Emre Demir de atak günü için, “Birçok sahne hafızamdan silindi. Ağladığımı anımsıyorum, şoktaydım. Yaralıları ve yaşayanları da öldürmek için üzerimize otomobil süren, gaz fırlatan polisleri çok iyi hatırlıyorum” sözlerini kullandı. Patlama gününden sonra artık ‘Burası bizi öldürmek isteyenlerin ülkesi’ diye düşünmeye başladığını lisana getiren Emre Demir ruhsal durumunu ise şöyle anlattı; “Çaresizliğin ne olduğunu öğrendim. Ataktan sonra duygusal bir travma geçirmiştim, günlerce kesintisiz ağlamalarım, en ufak seslere anlık reaksiyonlarım, toplumsal fobim artmıştı ve vakit zaman ağır katarsisler yaşıyordum. 10 Ekim 2015’in üzerinden 5 sene geçti, o gün benden çok şey aldı lakin çok şey de öğretti. 10 Ekim’de bizden çalınan hayatları hürmetle anıyorum.”
‘TOZ BULUTU VE GAZETE MODÜLLERİ HAFIZIMDAN SİLİNMİYOR’
TTB’nin patlamayı yaşayan yurttaşlara takviye sunacağını açıklamasından sonra randevu alarak hastaneye gittiğini söyleyen Mazlum O., “Kendimi ruhsal açıdan değerlendirdiğimde iyi olduğumu düşünüyordum. Hekimin sorduğu ‘Patlamadan sonra kalabalık bir ortamda bulundunuz mu, hiç sosyalleştiniz mi?’ sorusuna ‘Hayır’ karşılığı verince iyi olmadığımı anladım. Bir siren sesi duyduğumda çabucak irkiliyor, o anı en baştan yaşıyordum” dedi. Patlama noktasından üste gerçek yükselen toz bulutu ve gazete kesimlerinin hafızasından silinmediğini kelamlarına ekleyen Mazlum O., “Yani hülasa ağır bir travmaydı ve hala o ana ait fikirler epeyce kendimi makûs hissediyorum” diye konuştu.
Gazete Duvar
