HDP İktisat Komitesi tarafından açıklanan ‘Yoksulluk Raporu’nda, 20 milyon insanın açlık sonunun altında yaşadığını lakin işini kaybedenlerin de eklendiği taktirde bu sayının 30 milyonu aştığı belirtildi.
İktisat Kurulu üyeleri Necdet İpekyüz ve Erol Katırcıoğlu, hazırlanan ‘Yoksulluk Raporu’nu Meclis’te düzenledikleri basın toplantısıyla açıkladı.
PANDEMİYLE TESİRİ ARTTI
Katırcıoğlu, gelir dağılımı ve yoksulluk sorunu daha öncede Türkiye’de olduğunu lakin bu sorunun pandemi ile birlikte yoksulluğun toplumu daha da etkilediğini lisana getirdi. Katırcıoğlu, “İktidara nazaran yoksulluk kalmamış. Türkiye’de açlık sonu kavramı altında bir kıymetlendirme yaptığımızda, Türkiye’de çalışan nüfusun yüzde 60’ı taban fiyata yahut altında gelir alıyor. En azından 20 milyon insan aslında açlık sonunu altında yaşıyor. İşini kaybedenleri de eklediğimizde 30 milyon insan açlık hududunun altında yaşıyor” dedi.
8 MİLYON KİŞİ SIHHAT SİGORTASI PRİMİNİ ÖDEYEMİYOR
“Türkiye’de sigortalı çalışanların istatistiklerine nazaran (Ağustos 2020) 8 milyon 37 bin kişi kendi Genel Sıhhat Sigortası primini ödeyemeyecek kadar fakirdir. Bu datanın söz ettiği mana; bu bireylerin taban fiyatın üçte biri kadar bile gelirinin olmadığı ve isimlerine kayıtlı rastgele bir taşınmazın bulunmadığıdır” denilen rapordaki kimi tespitler şöyle:
BİRİNCİ OTUZDA KÜRTLERİN AĞIR OLDUĞU BİR KENT YOK
2015’ten sonra en az 50 bin esnaf kepenk indirdi. TESK Kasım 2020 bilgilerine nazaran, Türkiye’de bir milyon 984 bin 257 esnaf bulunuyor. Bölgedeki 23 vilayette 303 bin 628 esnaf var ve bu toplam esnaf sayısının sadece yüzde 15,3’üne tekabül etmektedir. Esnaf sayısının nüfusa oranı en düşük vilayet 1,01 ile Şırnak’tır. Yalnızca bu sayılar dahi üretim altyapısının yetersiz olduğu bölgede iktisadi aktifliğin ne kadar kısıtlı olduğunu bize göstermektedir. Vilayetler ortası ömür endeksi sıralamasında bölge kentleri çoklukla son sıralardadır. Birinci otuz gelişmiş kent ortasında Kürtlerin yoğunlukta yaşadığı rastgele bir kent yoktur.
‘KADINLARA GÜVENCESİZLİK DAYATILIYOR’
Bayanlara yoksulluk ve güvencesizlik dayatılıyor. Görünmeyen ve fiyatlandırılmayan mesken içi emek, bayanların ekonomik ve toplumsal bağımlılığına, eş ya da baba üzerinden toplumsal sigortalı olmaya zorlanmasına, bayanın statüsünün aileye ve aile üzerinden erkeğe bağlı kalmasına yer hazırlamaktadır. Hakikaten emeklilik oranları da bunu ispatlayan bir gösterge olarak okunabilir: Bayanların yalnızca yüzde 17’si emekli olurken, bu oran erkeklerde yüzde 81’dir. Oranlar ortasındaki uçurum, bayanların kemikleşmiş bir ‘sosyal güvencesizlik’ siyasetine maruz bırakıldıklarının ispatıdır.
‘EMEKLİ AYLIĞI 2 BN 500 TL OLMALI’
Emeklilerin geçim sıkıntısı yaşıyor. 2002 yılında emeklilerin yüzde 37’si çalışıyor yahut iş arıyorken, bu oran 2020 itibariyle yüzde 47’ye çıkmıştır. Emekliler ortası gelir dağılımı adaletsizliği ise tüm Avrupa Birliği ülkelerinden daha yüksektir. Emeklilerin ve hak sahiplerinin yüzde 60’ının minimum fiyatın altındadır. Emeklilere bin 500 TL aylık vermek hiçbir hükümetin gurur duyabileceği bir hizmet değil, bilakis enflasyonun çift hanelerde olduğu, mutfak enflasyonunun yüzde 20’yi aştığı bir ortamda tersine bu durum büyük bir utanç kaynağıdır. HDP, emeklilerin hayat standartlarının artırılması emeliyle en düşük emekli aylığının çabucak bin 500 TL’ye yükseltilmesi gerektiğini düşünüyor
TEKLİFLER
Yoksulluğun kaldırılması için ise şu teklifler raporda yer aldı:
* Temel Yurttaşlık Geliri sağlanmalı,
* 2021 yılı için taban fiyat vergiden muaf, net 4 bin TL olmalı,
* Elektrik, su, doğalgaz, internet muhtaçlığa nazaran fiyatsız olmalı,
* Genç ve bayan istihdamını arttıracak düzenlemeler yapılmalıdır. (MA)
Gazete Duvar