Türkiye ve Mısır ortasındaki yakınlaşma adımları Arap medyasının gündemini ağır bir biçimde meşgul etmeye devam ediyor. Türkiye’nin, İstanbul’da yayın yapan Mısırlı muhalif TV kanallarından yayın siyasetlerini yumuşatmayı istediğine yönelik haberler, Türkiye-Mısır yakınlaşmasının medyada daha fazla yer bulmasına neden oldu.
Birtakım köşe muharrirleri her ne kadar Türkiye-Mısır yakınlaşmasını “Türkiye’nin geri adımı” olarak nitelendirse de, bunun tam zıddını savunan ve yakınlaşma adımlarının birinci Mısır’dan geldiğini yazan muharrirler oldu. Birtakım uzmanlara nazaran bilhassa Biden’ın ABD başkanlığına gelmesiyle oluşan siyasî atmosfer, Mısır’ı Türkiye ile yakın bağlantılar kurmaya itiyor.
Fakat bilhassa Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri gazetelerinde, iki ülke ortasındaki gelişmeleri Erdoğan’ın bölgedeki siyasetinin başarısızlığa uğramasından kaynaklandığını savunan fikirler hâkim.
Arap dünyasının geçtiğimiz hafta gündemini meşgul eden bir başka değerli husus da Lübnan oldu. Hükümetin bir türlü kurulamadığı ülkede para ünitesinin dolar karşısındaki süratli paha kaybı halkın tekrar sokaklara inmesine neden oldu.
Cumhurbaşkanı Mişel Avn ile yeni hükümeti kurmakla görevlendirilen eski başbakan Saad Hariri ortasındaki tartışmalar ve karşılıklı suçlamalar ‘ülkenin yakın periyotta krizden çıkacağına dair umutların olmadığı’ biçiminde yorumlanıyor.
Suriye’de ülkenin milletlerarası güçlerin savaş alanı haline dönmesiyle sonuçlanan ve 15 Mart 2011’de başlayan ayaklanmanın 10’uncu yıldönümü münasebetiyle bu hafta da birçok Arap gazetesinde Suriye sorunu en kıymetli bahislerden biriydi. Tekrar İsrail’in 23 Mart’ta sandık başına gidecek olması, Arap gazetelerinde en fazla yer alan mevzular ortasındaydı.
‘TÜRKİYE VE MISIR YAKINLAŞMASININ GERİSİNDE NE VAR?’
“Mısır ve Türkiye ortasında iki idare ortasındaki açık düşmanlıktan yıllar sonra taktiksel yakınlaşmanın objektif nedenleri var. Bu nedenlerin başında, Yunanistan, Kıbrıs ve İsrail’in Rabat’taki elektrik muahedesinde Mısır’ı büsbütün göz arkası etmeleridir. Kahire bu durumu, daha evvel kelam konusu üç ülke ortasında 2010 yılında yapılan ve gazın Avrupa’ya Doğu Akdeniz’deki boru sınırları aracılığıyla taşınmasıyla ilgili mutabakatın bir devamı olarak nitelendirdi. Ne var ki Mısırlı köşe muharrirleri ve uzmanlar, imkânsızın olmadığı bir devirde bu projenin uygulanmasının büsbütün imkânsız olduğunu savunuyor.” (Amr Semir / El Arabi El Cedid Gazetesi)
“Bazı bölümler, Türkiye ve Mısır ortasında meydana gelen gelişmeleri Türkiye’nin Mısır karşısındaki geri adımı olduğunu argüman ediyor. Bunlar, Mısır’ın son periyotlarda, Biden’ın ABD başkanlığına getirilmesinden sonraki memleketler arası ve bölgesel değişimlere bağlı olarak, Doğu Akdeniz ve Libya üzere birtakım kıymetli sorunlarda attığı adımları kasıtlı olarak göz gerisi ediyor. Bu dinamikler Kahire’yi Ankara’ya yakınlaştırdı ve Türkiye de yetkililerin net açıklamalarıyla buna olumlu yaklaştı. (Ali Bekir / Arabi21.com)
‘ERDOĞAN HAKİKATEN DEĞİŞTİ Mİ?’
“Erdoğan’ın Türkiye’si nitekim değişti mi, yoksa gücünü toparlamak için yalnızca duraksadı mı? Sanki Arap Erdoğancılar da misyonun tükendiğine ikna oldular mı? Türkiye merkezli eksen, İhvan’ın Mısır’dan çıkmasıyla, Nahda’nın Tunus’ta sıkışmasıyla, Kuzey Suriye’de büsbütün denetimin ele alınamamasıyla, İsrail ile olan özel münasebetlerini kaybetmesiyle, Sudan’da müttefiki Ömer El Beşir’in düşmesi ve yeni Amerikan idaresiyle ilgilerinin durumu nedeniyle savaşı kaybetmiş oldu.
Bizim için kıymetli olan Müslüman Kardeşler’e bağlı birtakım medya kanallarının yayınlarının durdurulması yahut daha sonra yüzlerce üyesinin kovulacak olması ve kimilerinin da teslim edileceği ya da alakaların tekrar başlayacağını görmemiz değil. Asıl kıymetli olan; biz şu an yeni bir Erdoğan’la mı karşı karşıyayız? Bu onun siyasetinde gerçek bir değişim mi?” (Abdurrahman Raşid / Suudi Şark’ül Evsat gazetesi)
‘LÜBNAN: BERBATTAN DAHA DA BERBATA GERÇEK’
“Lübnan, yöneticileri ortasında daha evvel görülmemiş ağır siyasî çekişme ile ekonomik ve toplumsal kriz hasebiyle felç geçirmeye devam ediyor. Saad Hariri başkanlığındaki yeni hükümetin kurulmasının sendelemesi, bunların nedenlerinden bir olabilir. Lakin ülkede hâkim bir güvensizlik ve partizanlık ile mezhepçi hesapların hâkim olduğu siyasî atmosfer mevcut. Bu da, halkın rahatlamayı beklediği ülkeyi berbattan daha da berbata hakikat sürüklüyor.
Cumhurbaşkanı Mişel Avn ile Saad Hariri ortasında yaşanan tartışmalar, iktidarın kurumları ortasındaki güvensizliğe işaret etmektedir. Bu da akıllara, silahların kullanılmaya başlaması ve ülkenin iç savaşa sürüklenmesiyle sonuçlanan keskin kutuplaşmayı getiriyor.
Avn ve Hariri, ortalarındaki önemli sürtüşmeden sonra, 17. sefer Baabda Sarayı’nda bir orta geldi. Fakat hükümetin kurulması ve bu hükümetin teknokratlardan mı yoksa partililerden mi oluşacağı konusunda uzlaşmaya varmak yerine, tekrar bir ortaya gelme konusunda uzlaştılar. (BAE El Haliç gazetesi)
‘LÜBNAN’DA BİR KİTLE İMHA SİLAHI OLARAK DOLAR’
“Geçen hafta meydana gelen gelişmelerden çıkarılabilecek bir sonuç varsa, o da Cumhurbaşkanı Mişel Avn ve parlamentonun, vazife müddetlerinin bitimine kadar direnemeyeceğidir. Ve tekrar kendini sokaklarda gösteren halkın öfkesi, ülkeyi ve kurumlarını -umut edildiğinin aksine- kurtaramayacak.
Geçtiğimiz günlerde yükselen ve ruhsal hudutları aşan dolar, artık yalnızca ekonomik yahut siyasî bir göstergeden ibaret değil. Artık daha çok iktidar odakları ve kendi ortalarında çekişen ve hasmını, çoğunluğun açlıktan kırılması kıymetine tasfiye etmeye çalışan şebekeleri tarafından kullanılan bir kitle imha silahı üzere.
Geçtiğimiz hafta, idaredeki boşluğu ve çözülmüşlüğü, bankaların gücünü, halkın isyanının sefaletini ve cumhurun ümitsizliğini gösteren güçlü kanıtlar sundu. Önümüzdeki haftalarda da doların tekrar bir kitle imha silahı olarak kullanılacağına dair işaretlerle doludur.” (Satı Nureddin / Lübnan El Modon Gazetesi)
‘İSRAİL’DE MEÇHUL SEÇİMLERE GERÇEK’
“Sayılı günler sonra yapılacak olan İsrail seçimleri Bünyamin Netanyahu’nun mukadderatını tam olarak belirleyecek. Netanyahu bu seçimleri kazanır ve müttefikleriyle birlikte mutlak çoğunluğa ulaşırsa, yargılanmasının önünü kesecek ve belgisiz bir tarihe ertelenmesini sağlayacak bir kanun çıkarmaya çalışacak. Lakin Netanyahu seçimleri kaybeder ve alternatif bir hükümet kurulursa yargılanması daha da hızlanacak. Yargılama sonucunda beklendiği üzere yolsuzluk ve rüşvet ithamları karşısında hatalı bulunursa, akıbeti cezaevi olacak. Daha evvel Ehud Olmert’e olduğu üzere. Siyasî açıdan bakacak olursak ise, Netanyahu’nun kazanması yahut kaybetmesi üzere her iki durumda da seçimler ‘sağ’ın lehine olacak.
Bu seçimler, son iki senede İsrail’deki dördüncü seçimleri olacak. Ve ülkedeki siyasî krizi çözüp çözmeyeceği de muhakkak değil. Bütün kamuoyu araştırmaları, hükümetin kim tarafından kurulacağının yahut Netanyahu’nun kalıp kalmayacağının aşikâr olmadığını gösteriyor.” (Cemal Zehalika / Kuds El Arabi gazetesi)
‘SURİYE YENİ DÜNYA SİSTEMİN BAŞLANGICI MI OLACAK?’
“Suriye’de 10 yıldır devam eden savaş boyunca, siyasî, askerî ve ekonomik dönüşümler gerçekleşti. Bu gelişmelerin kimileri savaşın gidişatını bir bütün olarak değiştirdi. Kimileri da bölgedeki lokal ve milletlerarası siyasî nüfuz haritasını değiştirdi.
Suriye’nin birçok sebepten ötürü memleketler arası uyuşmazlıkların odağı haline geldiği doğrudur. Kimilerine nazaran bu, yeni bir dünya nizamın başlangıcı olabilir.
Suriye’deki krizin önümüzdeki periyotta istikrara kavuşması beklenmiyor. İstenen tahlilin nasıl olacağına dair memleketler arası ve bölgesel uyuşmazlıkların devam etmesi, ekonomik ve yaşamsal şartlarındaki çöküş, yeni dönüşümlerin temelini oluşturacaktır.” (Ziyad Gosn / Lübnan El Akhbar gazetesi)
Gazete Duvar