ANTALYA – Altın Portakal Sinema Şenliği, altıncı gününü geride bıraktı. Direktör Ferit Karol’un birinci uzun metraj sineması “Kumbara” şenlik kapsamında izleyicilerle buluştu.
Orta sınıf bir aile babası olan Orhan’ın kefil olduğu arkadaşından kalan borçla hayatının değişmesi ve içine düştüğü krizden çıkmanın yollarını arama öyküsünün izleyiciye aktarıldığı sinemanın başrol oyuncusu Murat Kılıç’la konuştuk.
‘CEPTEN OYNAMAKTAN UZAK DURMAYA ÇALIŞIYORUM’
“Kumbara” Altın Portakal Sinema Festivali’nin en dikkat çeken sinemalarından biri oldu. Sinema, bugün Türkiye’de birçok konutta yaşanan bir kriz haliyle başlıyor. Role nasıl hazırlandınız? Sinemanın gerçeklikle alakası sizi ne kadar etkiledi?
Sinemaya duygusal olarak hazırlanmak sıkıntı değil. İçinde yaşadığımız bu orta sınıf sancılarını çekmeyen insan yok denecek kadar az. Aktör olarak sinema çekilmeden evvel senaryoyu sindirebilmek için haftada bir okurum. Ezber yapmadan yavaş yavaş okurum. Bilirim ki sette de bir şeyler çalışmadığında direktör onları değiştirecektir ve ona da hazırlıklıyımdır.
Aktör olarak en çok önemsediğim şey daha evvel oynadığım rollere emsal bir şey çıkarmamak… Açıkçası cepten oynamaktan uzak durmaya çalışırım. Herkesten çok ben kendime ağır tenkitler yönelten bir beşerim. Kendimi tekrar ettiğimi görmemek için çok çabalıyorum. O karaktere dair bir vücut duruşu, tonlamalar geliştirmeye, roldeki üzere olmaya çalışıyorum. Bu halde yeni bir karakter yaratıldığını düşünüyorum.
“Kumbara”nın en dikkat alımlı ögelerinden birisi birlikte başrolü paylaştığınız Gülçin Kültür Şahin’le aranızdaki ahenk. Bu ahengin sırrı nedir?
Çekimden evvel yapılan provalarda birebir gemide olduğunuzu anlıyorsunuz. Gülçin çok yetenekli ve meslek ahlakına sahip çok değerli bir oyuncu…
Sinemada orta sınıfın çöküşünü görüyoruz. Bugünün dünyasını nasıl yorumluyorsunuz?
Orta sınıf, fakirler ile zenginler ortasında bir tampon bölge oluşturuyor fakat bunun farkında mı bilmiyorum. Güya bir tufan olacak da geride kalan bu orta sınıf tufana ahenk sağlayacakmış üzere bir ortam var; iktidar kim olursa olsun…
‘KENDİMİ ÖBÜR DÜNYADA GÖRMEK BENİ KEYIFLI EDİYOR’
Sinema, “hayat ne olursa olsun devam eder” cümlesiyle bitiyor. Sizce sinema izleyicinin hayatını değiştirebilir, farkındalık yaratabilir mi?
Hadsizlik yapmamak ismine bir tarif yapmak istemem… Çok sinema izleyen birisi olarak bilim kurgu hayranıyım. Kendimi öteki bir dünyada görmek beni çok memnun ediyor. Sinema, beni yeryüzünden kurtaran şey oluyor. Bu meslekten birisi olarak bazen güç olsa da bunu yapıyorum ve kendimi unutuyorum. Bu beni çok keyifli ediyor.
Sinemanın son sahnesinde orta sınıf bir halde hayatına devam ediyor, dedik lakin bunun bedeli ne? Orta sınıf yaşadığı acılarını sırtında taşıyarak ve çok ağır bedeller ödeyerek hayatına devam ediyor.
Sinemada bu bedeli yok olan hisler olarak görüyoruz.
Direktör Ferit Karol bunu çok iyi başarıyor. Karol’un bunu büyük bir maharetle aştığını düşünüyorum. Sinema boyunca bütün o sıkışmışlığı ve çıkma uğraşını çok iyi gösterdiğini düşünüyorum. Bu manada sinemamızı her noktada savunurum.
Altın Portakal Sinema Festivali’nde olmak sizin için ne söz ediyor?
Arkadaşlarımı görmek beni çok memnun ediyor. Tüm bu pandemiye karşın sinema üzerine sohbet ediyor olmamız çok hoş ve sadece bunun için bile gelebilirim. Pandemi korkusunu yaşaya yaşaya sinema salonunu dolduran seyircilere teşekkür etmek isterim. Bu çok takdir edilesi bir şey…
Gazete Duvar
