Ermenistan ve Azerbaycan ortasındaki çatışmaları kıymetlendiren Agos Gazetesi Genel Yayın Direktörü Yetvart Danzikyan, sürecin Rusya ile Türkiye ortasında bir tansiyona gerçek gittiğini söyledi.
Danzikyan’ın Yeni Ömür’den Mehmet Ali Çelebi’nin sorularına verdiği yanıtlardan bir kısım şöyle:
Enver Paşa ile kardeşi Nuri Paşa’nın 1918’deki Kafkas İslam Ordusu oluşturup ‘gönüllü’ diye güç sevk etmesi durumu vardı? Bu kere Ermenistan’ın Rusya Büyükelçisi Vardan Toghanyan, Suriye’den Azerbaycan’a milis taşındığını ve Dağlık Karabağ’da savaştıklarını söyledi. Libya, Suriye’de olanları an be an izleyen Londra merkezli Suriye İnsan Hakları Gözlemevi-SOHR da para karşılığı Azerbaycan’a Suriye’deki kümelerin taşıdığını raporlaştırdı. Ermeni Haber ajansı da onlarcasının öldürüldüğünü yazdı… Neler yaşanıyor?
Türkiye zati yalnızca Kafkasya için değil Libya’ya da bu savaşçıları gönderdiği söylendi. Türkiye aslında Suriye topraklarında bir yer elde etti. Ve o bölgelerde Suriye’deki İslamcı muhalefetten savaşçıları takıma aldığını okuyoruz. Ermenistan probleminden evvel de Türkiye’nin esasen birçok militana maaş ödediği biliniyordu. Türkiye’nin bu türlü bir şey yapması şaşırtan olmaz, Kafkasya’ya yabancı savaşçı göndermesi… Yani orda değiliz lakin gelen raporlarda bunun hakikat olma ihtimalinin oldukça yüksek olduğunu anlamak mümkün.
Dağlık Karabağ Cumhurbaşkanı Arayik Harutyunyan’ın “Sadece Azerbaycan değil, Türkiye de bizimle savaşıyor, Türk ordusunun elindeki çağdaş silah ve teçhizat kullanılıyor. Azerbaycan F-16 ve Türk İHA Bayraktar kullanıyor” biçiminde açıklaması oldu…
Ermenistan ne yapabilir ki? Nerde savaş varsa oradaki bütün gücüyle savaşmaya çalışacak. Nüfusu muhakkak, askeri teçhizatı belirli. En fazla memleketler arası kurumlara başvuracaktır, burada bu türlü böyle şeyler oluyor diye. Lakin memleketler arası kurumların da bu türlü hususlarda oldukça geç davrandığını hesaba katarsak Ermenistan’ın çok fazla birşeyi yok bu hususta.
Bu defa Dağlık Karabağ’ın başşehir Stepanakert’in (Hankendi) de vurulduğu açıklandı…
Evet evet. Bunun manası içinde bulunduğumuz savaşın ne kadar önemli olduğu. Stepanakert’te sivil yaralılar var. Geceyi bodrumlarda geçirdiler. Bu savaş temmuz ayındaki savaşa benzemiyor. 2016’daki dört günlük savaşa da benzemiyor. Azerbaycan muhtemelen en azından birkaç bölgeyi almadan bırakmak istemeyecek üzere gözüküyor.
Bir yandan Ekim 2019’da Putin’in Erivan ziyaretinde Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan ile görüşmesi sürecindeki soğukluğu gözlemledik. Tutuklamalar, doğalgaz fiyatları, dış siyaset üzere sıkıntılar nedeniyle. Savaşı durdurmak için temmuz ayındaki durumun tersine Rusya bu sefer devreye girecek mi?
Temmuz ayındaki savaş vaktinde Rusya’nın Ermenistan’a gerektiği kadar sahip çıkmadığı yorumları yapılıyordu Ermenistan’da. Zira Paşinyan hükümetine kadar Rusya ile Ermenistan ortasında çok sıkı bağlantılar vardı. Ermenistan nerdeyse Rusya’nın uydu devleti pozisyonundaydı. Ermenistan’da Rusya üsleri vardı, hala da var. Bir de Rusya’nın çok yakın dostlarından lakin ismi yolsuzluklara ya da usulsüzlüklere bulaşmış Robert Koçaryan üzere isimlerin mahpusa atılması nedeniyle ve Paşinyan’ın Avrupa’ya yanaşma isteği nedeniyle Rusya’nın Paşinyan hükümetinden çok hazzetmediği yorumları yapılıyordu. ‘Rusya Ermenistan’ın burnu sürtsün diye geride duruyor, ağırdan alıyor’ yorumları yapılıyor.
Savaşın bitmesinde Putin mi yoksa, ‘O bölgede pek çok iyi bağımız var. Bakalım durdurabilecek miyiz’ diyen Trump mı belirleyici olur?
Üç tarafla, yani hem Ermenistan’la hem Azerbaycan’la hem Türkiye ile konuşabilen ve dediğini biraz dikkate aldırabilen tek güç Rusya. Herhalde bu işin sonu tekrar Rusya’nın eline bakacak. Artık Rusya şimdi ateşkes daveti yapmak dışında çok bir atılım yapmadı. Bundan sonra ne yapar kestiremiyorum açıkçası. Lakin sonuç olarak cihatçı militanların Azerbaycan’da konuşlandırılmasıyla Rusya ile Azerbaycan ortasında sorun olacaktır. Ya da İran ile Azerbaycan ortasında bir sorun olacaktır. Mantıken bu türlü bir durum karşısında Rusya’nın alarma geçmesi beklenir lakin Rusya hala telefon görüşmeleri yapıyor. Azerbaycan, Ermenistan ve Türkiye ile. Bakan Sergey Lavrov ile. Paşinyan ile Putin görüştü telefonda. Kremlin ‘Paşinyan Putin’i aradı’ notuyla bunu paylaştı. Yani Rusya’nın hala Ermenistan’da bu türlü bir aralığı varmış üzere. Kremlin’in bu türlü servis etmesi, “Bakın bize muhtaçlar’ diye okunabilir. Evet Suriye’den yabancı savaşçı gönderilmesi Rusya için tabi ki bir sorundur lakin Rusya tahminen de bir biçimde halledeceğini, şimdilik Ermenistan’ın biraz bu işin ceremesini çekmesinin daha öncelikli olduğunu düşünüyor olabilir. Artık artık yavaş yavaş bir çeşit Türkiye-Ermenistan ve Türkiye-Rusya restleşmesine yanlışsız gidiyoruz. Savaş olmaz Türkiye ile Rusya ortasında lakin, Türkiye ile Rusya restleşmesine yanlışsız gidiyoruz.
Türkiye’deki muhalefet partileri, ana akım medyanın yaklaşımı konusunda değerlendirmeniz ne?
Türkiye’deki son 3-4 yıllık siyasetin devamı bu. Türkiye nerdeyse Azerbaycan’la tek bir devlet olmak istiyor diyebilirim. Azerbaycan için de bu uygun. Daha ileri işbirliğinden, daha ileri uyumdan bahsediyoruz. Doğalgaz işleri var. Milletlerarası piyasalar sanki güç koridorunda bir meşakkat olacak mı diye bakıyor, Dolar artıyor. Türkiye’nin içine girdiği milliyetçi konum itibariyle şaşırtan değil. Ama muhalefet partilerinin diyelim Libya, Yunanistan, Suriye kelam konusu olduğunda hükümetin operasyonlarına, telaffuzlarına arayla bakarken Ermenistan kelam konusu olduğunda sorgusuz sualsiz katılması Türkiye’de Ermenistan’la ilgili milliyetçi atmosferin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor.
SÖYLEŞİNİN TAMAMI
Gazete Duvar
