Sarah DeWeert
Neden Amerika Birleşik Devletleri’nde iklim değişikliği hakkındaki kuşkular başka güçlü ülkelere kıyasla bu kadar kalıcı ve iklim siyasetleri oluşturma süreci neden bu kadar sık duraksıyor? Bu sorunun karşılığı kısmen medyayla kontaklı olabilir: Yeni bir araştırmada görüldüğü kadarıyla, ülkenin en büyük üç gazetesi tarafından yayınlanan iklim hareketi zıddı haberler, iklimi müdafaa hareketini destekleyen yayınlardan yaklaşık iki kat daha fazla.
ANA AKIM MEDYA İNKARCILIĞI TEŞVİK EDİYOR
Brown Üniversitesi’nden sosyolog Rachel Wetts, 1985 ve 2013 yılları ortasında iklim değişikliği hakkında yayınlanan 1768 basın bülteni ortasından rastgele örnekler topladı. Ayrıyeten 1985’ten 2014’e kadar New York Times, USA Today ve Wall Street Journal’da iklim değişikliği hakkında yayınlanan tüm makaleleri belirledi; toplamda 34 bin 948 makale vardı.
Wetts, basın bültenlerini iklim aksiyonunu destekleyen ya da karşı çıkanlar diye sınıflandırdı. Akabinde, bir makalenin makul bir basın bültenine dayandığını düşündüren benzerlikleri ortaya çıkarmak emeliyle, alıntıları tespit eden bir yazılımı kullanarak yayınları ve gazete makalelerini karşılaştırdı.
Geçmişte yapılan araştırmalar, iklim değişikliğinin medyada yer alırken hangi bildirilerin öne çıkarılmış olduğuna odaklanmıştı. Yeni araştırma ise, medyada yer almaya çalışan tüm bildirileri göz önünde bulundurarak ve hangilerinin bunda başarılı olduğunu tahlil ederek bu araştırmalara katkı sağladı. Bu araştırma, ayrıyeten, iklim değişikliğiyle ilgili kamusal söylemi kimin ve neyin yönlendirdiği hakkındaki çeşitli hipotezlerin daha sıkı bir testten geçmesi için fırsat sundu.
Wetts’in geçtiğimiz hafta Proceedings of the National Academy of Sciences web sayfasında bildirdiği üzere, tüm basın bültenlerinin sırf yüzde 10’u iklimi muhafaza yanlısı aksiyonlara karşı bildiriler içeriyordu. Bununla birlikte, bu cins (krizin varlığını reddeden/ç.n.) yayınların yüzde 14’ü gazetelerde kendine yer bulurken, iklim krizine karşı hareketi destekleyen basın bültenlerinin sadece yüzde 7,2’si bunu başarabildi.
‘OBJEKTİF’ GAZETECİLİK KRİZİ GÖRÜNMEZ KILIYOR
Bu, genel olarak, basının ilgisini çeken tüm yayınların yüzde 18.4’ünün iklim hareketine karşı bildiriler verdiği manasına geliyordu. Bulgular, gazetecilikteki istikrar ve nesnellik normlarının -haber içeriğinin bir sorunun her iki tarafını da objektif biçimde iletmesi ilkesinin- iklim krizi söylemi zıtlığını büyüttüğü fikrini destekliyor.
Kimi araştırmacılar, bu normların, son yıllarda iklim değişikliğinin medyada yer alma biçiminin biçimlendirilmesinde daha az değerli hale geldiğini ileri sürüyorlar. Buna rağmen, Wetts şunları yazıyor: “İklimi müdafaa aksiyonuna karşı çıkan bildirilerdeki bu orantısız içeriğin 2000’li yılların ortalarından bu yana azaldığına yahut aksine çevrildiğine dair hiçbir işaret bulamıyorum.”
Birebir vakitte bu bir ideoloji sorunu değil: En muhafazakar gazete olan The Wall Street Journal, iklim krizini reddeden basın bültenlerine içeriğinde pek de yer vermiyor.
Wetts, bu iklim hareketi muhaliflerinin medyada kendine yer bulmasının vakitle daha kritik bir hale gelebileceğini kabul ediyor. Araştırması, bu mümkünlük hakkında bir fikir içermiyor. “Benim bakış açıma nazaran, bir kuruluşun bildirisine atıfta bulunan eleştirel bir referans, bu ilgi kümesinin bakış açısına görünürlük sağlayan bir öge olarak kabul edilir” diye yazıyor; sonuçta, dedikleri üzere, reklamın berbatı olmaz.
İŞ DÜNYASININ SESİ DAHA ÇOK DUYULUYOR
Wetts ayrıyeten basın bültenlerinde kendine yer bulan kuruluşların özelliklerini de tahlil etti. Daha büyük işletmelerden gelen basın bültenlerine, küçük işletmelerden gelenlere kıyasla daha fazla yer verildiğini ortaya çıkardı. Ayrıyeten, iş birlikleri ile meslek ve ticaret derneklerinden yapılan basın açıklamalarının, basında başka kuruluş cinslerine kıyasla daha çok ilgi görme ihtimali daha yüksekti.
Wetts, bunun nedeninin, bu yapıların genel ekonomik refah açısından değerli olarak algılanmaları, bu yüzden de bilhassa bakış açılarının haber kıymeti açısından yüksek görülmesi olabileceğini söylüyor. Müellif, bu bulgunun ‘ticari çıkarların, çağdaş Amerikan demokrasisindeki politik tartışmaları biçimlendirmede orantısız bir formda tesirli olduğuna ait argümanları desteklediğini’ yazıyor.
Doğal madenleri işleten yahut doğayı kirletici kesimlerde çalışan işletmelerin basın açıklamalarının, öteki tıp kuruluşlardan daha fazla alıntılanma ihtimali düşüktü. Fakat şaşırtan bir halde, Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi, Amerikan Jeofizik Birliği, Ball Aerospace & Technologies Corporation ve Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı üzere bilimsel ve teknik kuruluşların bültenleri, haber içeriklerinde kendine yer bulmakta bilhassa yetersizdi; genel olarak gazete içeriklerindeki yüzde 9.8’lik oranla karşılaştırıldığında, buna emsal kuruluşların bültenleri sadece yüzde 2.9 seviyesinde kalıyordu.
Wetts, yaptığı açıklamada, “Daha fazla bilimsel uzmanlığa sahip işletmelerin daha fazla gazete yayınında kendine yer bulacağını düşünebilirsiniz lakin bunun tam karşıtının olduğunu buldum” diyor.
Yazının aslı Anthropocene Magazine sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Gazete Duvar
