Halkların Demokratik Partisi (HDP) Küme Başkanvekili Saruhan Oluç, Cumhuriyet’in demokratikleştirilememesi nedeniyle Kürt sıkıntısının çözülemediğini söyledi.
Meclis Genel Kurulu’nda gerçekleşen 23 Nisan özel oturumunda konuşan Oluç, kelamlarına cezaevlerinde tutuklu bulunan siyasetçileri selamlayarak başladı. Oluç, “Keşke bugün, bu kürsüden son derece değerli olan Meclis’in kuruluşunun 101’inci yılında demokratik bir ülkeden, toplumsal adaleti sağlayan bir sistemden, halkın temel meselelerine tahlil üretebilen güçlü bir parlamentodan ve egemenliği daima engellenmemiş bir halk iradesinden kelam edebilseydik. Keşke 101 yıllık tarihi bu türlü değerlendirseydik” dedi.
‘DEMOKRASİ AĞIR BASKI ALTINDA’
Lakin tablonun bu türlü olmadığını söyleyen Oluç, demokrasinin ağır baskı altında olduğunu ve adeta kelepçelendiğini tabir etti. Oluç, devamında şöyle konuştu:
“Kuvvetler ayrılığı terk edilmiş, yerine tek şahısta toplanan kuvvetler birliğine geçilmiştir. Kimlikler, inançlar, lisanlar, kültürler, üniversal ve temel insan hakları, yurttaş hakları bu ülkede teminat altında değildir. Demokratik siyaset, toplumsal muhalefet ve sivil toplum ağır bir kuşatma altındadır. Adalet duygusu yok edilmiştir. Tecrit başta olmak üzere her alanda kendi hukukunu, anayasal unsurlarını, imzaladığı memleketler arası demokratik kontratları uygulamayan bir keyfilikle ve hukuksuzluklarla karşı karşıyayız. Hukuk bugün herkes için yoktur artık. Yalnızca üstünler ve güç sahipleri için vardır. Halk egemenliğinin tecelli etmesi gereken parlamento, yürütmenin egemenliği altına alınmıştır. Yetkileri budanmış, vesayetçi anlayış hakim kılınmıştır. İktidara bağlı ve taraflı yargı, aldığı siyasi kararlarla parlamentonun iradesine müdahale ederek, kendisini Meclisin üzerinde görmektedir. Niyet, söz, basın ve bağlantı özgürlüğü her gün çiğnenmektedir. Konuşan, tartışan, itiraz eden toplum yerine sessiz, hesap sormayan, her şeyi sessiz bir kabulle onaylayan bir toplum istenmektedir. İşçi fakir halkların adil gelir dağılımı ve toplumsal adalet talepleri karşısında bütün zenginlik iktidar ve etrafında toplanmakta, halk ise her gün daha da fakirleşmekte, işsizlikle, açlıkla, sefaletle karşı karşıya bırakılmaktadır.”
‘MECLİS 1920’DE GERÇEK HALK EGEMENLİĞİNE DAYANIYORDU’
Yanlış yönetilen bir Türkiye ile karşı karşıya olduklarını vurgulayan Oluç, “Meclis 1920’de kurulduğunda gerçek halk egemenliğine dayanıyordu. 1921 Anayasası ademi merkeziyetçi bir anlayışı temel alıyordu. Bu kuruluş asılları vakitle yerle bir edildi ve bir asır boyunca bu ülkenin tüm kimlikleri ve kültürleri dışlandı, ötekileştirildi” dedi. Cumhuriyet’in demokratikleşmesinin her kezinde darbelerle, müdahalelerle engellendiğini belirten Oluç, baskıcı otoriter sistem ve idarelerle problemlerin üzerine daima yeni sıkıntılar ve yeni krizler eklendiğini anlattı.
Oluç, “Cumhuriyet’in demokratikleşmemesinin değerli bir sonucu da yüz yıldır çözülemeyen Kürt sorunu oldu. Türkiye’nin en temel problemlerinden biri olan Kürt problemine yaklaşımda diyalog ve müzakere yerine çatışma ve yok sayma siyaseti izlendi. Tahlilsiz bırakılan Kürt sorunu, problemleri çözülemeyen bir Türkiye yarattı. Bugün Cumhuriyet demokratikleşmediği için Kürt sorunu çözülemiyor. Kürt sorunu çözülemediği için demokrasi meseleleri da çözülemiyor, Cumhuriyet demokratikleşemiyor. Kürt meselesinin var olması devlet ve iktidar sistemini hukuksuzluğa ve demokrasi eksikliğine itiyor” diye konuştu.
‘SİYASİ YOLSUZLUK YAPILDI’
Oluç, konuşmasına şöyle sürdürdü: “Aynı biçimde bu sistem başta Alevilik olmak üzere inanç kimliklerini tanımadı. Tıpkı vakitte cinsiyetçi olan bu otoriter sistem, bayan kimliği ve iradesiyle bayanların varlığını kabul etmedi ve dışladı. Örneğin bayanların çok kıymetli bir kazanımı olan İstanbul Kontratını tek kişi bir gece yarısı kararıyla feshetti. Milyonlarca bayanın ismine bir erkek karar verdi. Lakin o mukavele bu Meclis’te kabul edilmişti. Münasebetiyle bu adım Meclis iradesine de bir darbe oldu. Tıpkı kayyım darbesinde olduğu üzere. Kayyım darbesiyle halkın seçme ve seçilme özgürlüğü gasp edildi. Halkın sandıktan çıkan iradesi çalındı. Siyasi bir yolsuzluk yapıldı.
‘GETİRİ DEĞİL GÖTÜRÜ SİSTEMİ’
Pekala gelinen nokta nedir? İktidar partisinin belediyeleri insan kaçakçılığıyla anılıyor. Kayyım belediyeleri yolsuzluklarla iç içe. Yolsuzluk çarkı yerele taşındı ve merkezden atanan kayyımlar tarihe yolsuzluk, yöntemsiz harcama ve hırsızlıkla geçti. Hukuksuzluk, usulsüzlük, keyfilik, kibir ve güce tapma bir yol haline getirilirse, kontrol ortadan kaldırılırsa, her şey çığırından çıkar. Yaşanan işte budur. Temeli 2017’de atılan Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi beşinci yılına girmiştir. Ayrımcılık, eşitsizlik, baskı, zulüm, hukuksuzluk, iktidar şatafatı, israfı dışında ne getirdi bu sistem? Hiçbir şey getirmedi.
Tam bilakis bu sistem çok şey götürdü. Bu sistem getiri sistemi değil, götürü sistemi haline geldi. Kırıntı seviyesindeki demokrasiyi götürdü. Adaleti, hukuku, Anayasa’nın prensiplerini götürdü. Parlamentonun yetkilerini, halkın cebine ve sofrasına yansıması gereken kaynakları götürdü. İktidar bu tavrı ile yalnızca ve yalnızca kendi geleceğini düşünmektedir, ülkeyi ve toplumu değil. Salgında dahi halkı düşünmeyen, toplumu Kovid ve toplumsal güvencesizlikle karşı karşıya bırakan, Kod 29’la emekçileri ekmeğinden, rızkından eden; beşerler aç ve işsizken yandaşları trilyonluk araçlarla, para balyalarıyla poz veren bir anlayış bu ülkenin de toplumun da üzerinde ağır bir yük haline geldi.
‘TEK YOL DEMOKRATİK CUMHURİYET’
Cumhuriyet 100’üncü yaşına girmeden evvel önümüzde tek bir yol bulunmaktadır, Demokratik Cumhuriyet yolu. Türkiye’nin gereksinimi olan şey Cumhuriyetin demokratikleşmesidir. Demokratikleşmeyi, ekonomik ve toplumsal siyaset tercihleri ile güçlendirmek gerekmektedir. Yaşanan rejim krizinin derinleşerek büyümemesi için Cumhuriyet gerçek manada demokrasi ile buluşmalı, demokratik ve özgürlükçü bir yapıya kavuşmalıdır. İştirakçi ve müzakereci demokrasi anlayışı ile güçlenmelidir. Eşit ve özgür yurttaşlık hukuku hâkim olmalıdır. Bu cumhuriyet teklik üzerinden birliği değil, çokluk ve farklılıklar üzerinden saygıyı ve bütünlüğü temel almalıdır.
‘DEMOKRATİK SİYASETTE ISRARCIYIZ’
Bizler demokratik siyasette ısrarcıyız. Şu çok açık ki, demokratik siyaset güçlendikçe, meselelerimizin konuşarak, diyalogla, müzakere edilerek aşılması imkanları da genişler ve artar. Türkiye’nin hiçbir sıkıntısını çatışma ve şiddet yoluyla çözemeyiz. Müzakere ederek, diyalog yoluyla, konuşarak, tartışarak bütün sıkıntılarımızı çözebiliriz. Kürt sorunu başta olmak üzere, hiçbir meselemiz yoktur ki, konuşarak çözemeyelim. Bunu size bir kere daha hatırlatıyorum. Bir asrın ağır deneyimleri, gelecek asrın da tıpkı krizlerle yaşanmaması gerektiğini herkese göstermiş olmalıdır. Herkesin lisanıyla, kimliğiyle, rengiyle bir ortada olduğu, birlikte sıkıntılanıp birlikte neşelendikleri bir ülke daveti yapıyoruz. Barış ve huzur içerisinde yaşamak, bu ülkedeki tüm insanların hakkıdır.
DEMOKRASİ İTTİFAKI DAVETİ
Tüm ağır tahribatların onarılması için demokrasiden, adaletten, barıştan, hukuktan yana olan herkesle, her kısımla güçlü bir demokrasi ittifakını önemsiyoruz. Demokrasi etrafındaki bir büyük buluşmayla hak ve hukukumuzu muhafazayı, bu bereketli toprakların her rengini bir ortada tutmayı başaracağımıza inanıyoruz. Yaratılan ümitsizliğin karşısında umudu, dehşetin karşısında hamaseti, karanlığın karşısında aydınlığı ayakta tutuyoruz ve tutmaya da devam edeceğiz.
Davetimiz parlamentoya ve bütün ülkeyedir, toplumadır. Gelin daima birlikte kutuplaştırmadan, ayrıştırmadan demokrasiye ve yeni bir toplumsal mutabakata, toplumsal barışa yer hazırlayalım. Uçurumun kenarına gelmiş bir ülkeyi daima birlikte düzlüğe çıkaralım.
Mahallî demokrasi ile parlamentoyu ve Cumhuriyeti güçlendirip istikrar ve denetleme ağlarını, kanunların yanı sıra demokrasinin garantisine emanet edelim. Kapsayıcılığı temel alan sivil, demokratik, özgürlükçü, eşitlikçi ve çoğulcu bir anayasanın yerini yaratalım, halkların muhtaçlığını ve beklentisini karşılayan yeni bir toplumsal mukavelenin yolunu açalım. Ortak kıymetleri ve karşılıklı saygıyı bırakalım. Çocuk bayramı olarak da kutlanan bugün her bir çocuk, çocuk işçiliğinden şiddete ve istismara; anadilinde eğitimden yoksun bırakılmaktan iş cinayetlerinde hayatını kaybetmeye, uyuşturucu batağında geleceğini yitirmeye kadar yaşının taşıyamayacağı çok önemli problemlerle karşı karşıyadır.” (MA)
Gazete Duvar
