İZMİR – Bayraklı’daki Emrah Apartmanı enkazına, sarsıntının gerçekleştiği Cuma gününden bu yana pek çok kişi geldi. Bir yudum uyku yüzü görmeyenler, elbette apartmanda yakınları bulunanlardı. Battaniyelere sarılıp gece gündüz kurtarma çalışmalarını takip edenlerin ortasında Göztepe formalı bir küme da vardı. İzmir’in çeşitli semtlerinden gelen Göztepeliler, arkadaşları Ali Çağın Kaygusuz’u bekliyordu…
Otuz yaşındaki Göztepeli taraftar Kaygusuz, gerisinde büyük bir sevgi bırakmış olacak ki onu bekleyenler yalnızca kendi tribününden değildi, birebir vakitte Alsancak kadrosu Altay’dan da pek çok taraftar, enkazın etrafında, gelecek haberleri dinledi. Maalesef bekleyişin sonunda berbat haber geldi. Taraftarlar, dostları, ailesi ve tribünden arkadaşları Kaygusuz’u, son seyahatine uğurladı.
Onu tanıyanlardan Doğuş Şahin, arkadaşını şöyle anlattı: “Ali Çağın’la üç yıl evvel barda tanıştık. Diğer arkadaşlar da vardı ancak onun konuşurkenki tutkusunu, tutumunu, gülüşünü bir yerden tanıyordum. Asıl hususumuz her vakit Göztepe’ydi lakin tekrar de Hasret Gültekin’den konuşmaya fırsatımız olmuştu. Bardan ayrılıp yürümeye başladığımızda polislerle olan öykülerimizi anlatıyorduk. Benim Beşiktaşlı olduğumu biliyordu. Tekrar de o başlayınca ‘İsyan Marşı’na ben de eşlik ettim. Bu sefer de ben ona tanıdık gelmiştim. Daha evvel öbür bir Göztepeli arkadaşım daha olduğunu lakin vefat ettiğini söyledim. Kim olduğunu sordu. ‘Aziz,’ dedim ‘Aziz Güler.’ Olduğu yerde kaldı, yüzüme daha dikkatli baktı. Gülümsemesine mani olamıyordu. ‘Tanıyor musun?’ diye sordum. ‘Bekle’ dedi. Telefonunu çıkardı, aradığını bulması yirmi saniye bile sürmedi. Telefonu kaldırıp bana fotoğrafı gösterdi. İki büyük duvara, kırmızı boyalarla ‘Aziz Güler Ölümsüzdür!’ yazılmıştı.”
YÜZÜ AŞKIN GÖZTEPE TARAFTARI YARDIM ÇALIŞMALARINDA
Emrah Apartmanı’nda Kaygusuz’un vefat ettiği haberinin akabinde, onu bekleyen Göztepe taraftarları bir yere ayrılmadı, bilakis, apartman yanında bulunan parktaki yardım çalışmalarını büyüterek sürdürdüler. Basketbol alanı yanında masa kuran ve yardımları derleyen Göztepe Aile Derneği’ne çalışmalarını sorduk.
Dernek yetkilisi, “Göztepe Aile Derneği olarak biz, birinci günden beri buradayız, 24 saattir hiç ayrılmıyoruz buradan, vardiyalı sisteme dönüştürdük. Çocuklu ailelerimiz de, çocuksuz arkadaşlarımız da mevcut. Onları dikkate alarak bir vardiya sistemi yaptık. Buradaki tüm yakınlara, çadırdaki mağdurlara ve çalışan arkadaşlara kadar hepsine desek sağlıyoruz” dedi.
Merkez olarak bulundukları yeri belirlediklerini söyleyen yetkili, “Göztepe topluluğumuzdan tüm arkadaşlarımız burada, Sakarya’dan, Tatangalar tribün kümelerinden iki tane TIR geldi. Bolu’dan da bir TIR geldi. Duyduk ki Beşiktaş ve Fenerbahçe grupları da bir şeyler hazırlayıp gönderiyormuş. Onların da yerlerini hazırladık. Artık bugün akut olarak kıymetli gereksinimleri karşılıyoruz. Herkes dayanağını sunuyor, inanın çocuk bile geldi. Küçücük çocuk harçlığını getirdi, ‘ben bir şey alamadım, siz alın abi’ dedi. Bu türlü insanlarımız var bizim. O kadar değerli insanlarımız var ki, her türlü şeyin üstesinden geleceğiz inşallah. İzmir bunları da atlatacak, İzmir o hoş günlere geri dönecek.”
Yüzün üzerinde Göztepe taraftarının alandaki yardım çalışmalarına katıldığı bilgisini veren yetkili, “Tüm gücüyle görüyorsunuz, harıl harıl çalışıyorlar. Bu, 24 saat sürüyor. İçerisini [basketbol sahası] giyim odası olarak hazırladık, depo üzere kullanıp acil dağıtımı buradan yapıyoruz tüm afet yerlerine. Nasıl başladıklarını sorduğumuzda ise “Evde duramadık, bir şeyler yapmamız lazım dedik. Geldik burada en azından gevrek dağıtalım derken, bir tane masa bir tane sandalye iki tane gevrekle bir ateş yaktık bir nevi. Lakin bu ateş iyice büyüdü, artık buradan da ayrılamıyoruz. Bildiğiniz ‘Kızılay merkezi’ üzere bir şey oldu burası. Herkes buraya getiriyor, buradan da biz kim uygunsa ona yönlendiriyoruz. Önceliğimiz çadırda olan mağdur insanlarımız. Artık onlara konut bakıyoruz” karşılığını alıyoruz.
‘KARŞIYAKALISI DA, ALTAYLISI DA GELDİ’
Banyo yapma imkanı olmaması ya da kısıtlı olması nedeniyle çadır alanında en çok muhtaçlık duyulan materyallerin, iç giyim, çocuk çorapları, çocuk fanilası, kadın-erkek fanilası olduğunu ve tıpkı nedenden ötürü dezenfektanlar, ıslak mendil üzere öbür hijyen gereçlerinin de gün geçtikçe daha değerli hale geldiğini öğreniyoruz.
Son olarak İzmir’deki öbür taraftar kümelerinin çalışmaları ile koordine olup olmadıklarını soruyoruz: “Kendi çalışmaları var mı bilmiyorum fakat, elinden geldiği kadar Karşıyakalısı da bize geldi, bir şeyler yapmanın kaygısında, Altaylısı da bize geldi. Burada bugün açıkçası ne taraftar kıymetli, ne sarısı, ne kırmızısı, ne siyahı, ne beyazı… Değerli olan içerideki canlarımız, hiçbir halde diğer bir şey düşünmüyoruz. Lakin bizim yanımıza gelseler, daima birlikte bu işi yapsak daha da hoş olacak açıkçası”
Gazete Duvar