FETHİYE – Memur anne ve babanın çocuğu olarak Ankara’da doğan Şahin Şahin’le ilgili birinci olarak isminin ve soyadının tıpkı olması dikkatimizi çekiyor. Sohbetimiz de buradan başlıyor. Sebebini sorduğumuzda “Belli ki dedem Soyadı Kanunu’na pek ayak uyduramamış” diyor. Daha Şahin doğmadan dedesi, “Torunumun ismi Şahin olacak” diye tutturmuş. Annesi ve babası, “Zaten soyadı Şahin. Baba gel etme, eyleme” deseler de dedeyi ikna edememişler. Şahin’in yeri rahmetlide daima başka olmuş, “Şahinim” diye diye onu pek sevmiş.
Şahin Şahin Şahin’in çocukluğu hoplaya zıplaya geçmiş. Her vakit başına buyruk, kendi bildiğini okuyan bir çocuk olmuş. Her çocuk üzere inşaatlara kaçak girip kumların üzerine atlamış. Ne vakit yüksek bir yere çıksa daima atlama isteği duymuş. Ve atlamış da… Bir şey olmaz demiş, talihine mı artık nedir bilmiyoruz, hiçbir yerine bir şey olmamış da… Yani geleceğine daima his olarak hazırmış Şahin.
KÜÇÜK BİR ÇOCUĞUN HAYALİNDEKİ YER: GÖKYÜZÜ
Her çocuk uçaklardan, uzaya giden araçlardan çok etkilenir, “Pilot olacağım”, “Astronot olacağım” der fakat Şahin’in hayali oburmuş. Gökyüzünden kumaş ve iplerle yere inen beşerler görmek onu daha çok heyecanlandırmış ve hayal dünyasını tetiklemiş.
Şahin büyür ve sportif bir çocuk olur. Okul yıllarında salon sporları ile ilgilenir. Lakin bu kesmez onu. Ailede ekstrem sporlarla uğraşan, örnek alacağı bir büyüğü yoktur fakat onun içi içine sığmamaktadır. Uzun yıllar dağcılık ve tırmanışla uğraşır. Adeta adrenalinle beslenmektedir. “Her yeni bir spor yapıp onu bir yere getirdiğimde, içimde bir şeylerin eksik kaldığını hissediyordum” diyor. Gazipaşa Havaalanı’nda yaptıkları bir faaliyet sırasında Özgür Paraçütler Derneği ile yolları kesişir ve hadiseler gelişir. 2004 yılında birinci kez açılan fiyatlı kurslara katılarak paraşütçü olur. Şahin, kendi yolunu bulmuştur artık, ailesine de onun bu halini kabullenmekten diğer deva bırakmaz.
Tandem ismi verilen, deneyimli bir pilotun önüne bağlı olarak yapılacak hür atlayışlar için rastgele bir eğitim gerekmiyor. Şahin üzere bir pilot bulmanız lazım. Aracı firmalar da var lakin siz illa Şahin’e ulaşmak isterseniz kendisine Instagram sayfasından ulaşabilirsiniz: sahinsahin_tr ANTENDEN ATLAMAK MI, O DA NE?
Bir yandan paraşüt müsabakalarına da katılan Şahin, neredeyse her bulduğu yerden atlar. Reklam sinemaları, müzik klipleri için atlar, ortada özel şov atlayışları yapar. Uçaktan, yamaçtan atlamak yetmez; köprülerden, kanyonlardan, direklerden, antenlerden atlar. Evet, yanlış okumadınız. Lübnanlı bir sanatkarın klibi için 2008 yılında, TÜYAP’taki 142 metre yüksekliğindeki televizyon anteninden atlayarak dublörlük yapar. Bu çeşit işleri arayan o değildir lakin yapılan işin zorluğu ve yapacak şahısların azlığı nedeniyle iş onu bulur.
Üstte bahsettiğimiz sabit nesnelerden yapılan özgür paraşüt atlayışlarına B.A.S.E. jump deniliyor. B.A.S.E. ismi bir akronim; B building (Bina), A antenna (Anten), S span (Her iki yaka ortasına kurulmuş köprü vs.) E earth (Yani geri kalan doğal oluşumlar; uçurum, kanyon vs.).
Şahin’in yeni hobisi, yelken kanat. Şahin, “Yüz üstü uçtuğunuz dünyadaki tek alet yelken kanat” diyor ve bunun harikulade bir his olduğunu söylüyor. MECZUP Mİ BU BEŞERLER?
Şahin’e “Deli misin, niçin bu kadar tehlikeli bir şey yapıyorsun?” diye sorduğumda yanıtı çok net oluyor: “Bizi riske sokacak şeyler yapmak, ömrümüzü sıradan olmaktan çıkarır. Böylece yaşadığınızı hissedersiniz.” Ona nazaran, bilgi ve deneyim, hayatta kalmanın anahtarı. Gerçi, her şeyi denetim ederek, dikkatli bir halde bu sporu yapsa bile önemli bir sakatlanma yaşayabileceğini yahut ölebileceğini de inkâr etmiyor. Şahin, “Bir sefer neyi istemediğinize karar verince en azından istediklerine daha yakın yaşamaya başlıyorsun. Bir kez yola çıkınca da birileri, bir şeyler yardımcı oluyor” diyor.
Yurt dışında eğitim alarak Türkiye’de birinci 2006 yılında B.A.S.E. atlayışlarını başlatan Beslan Babaoğlu, eğitmeni olur. Birlikte atlamaya başlarlar. Şahin’in tabiriyle birinci yıllar “çok gazlılardır”. “Geberesice” diye bağıra çağıra atlayıp görüntüler çekerler. Lakin başlarından birkaç hadise geçince nitekim “gebermekten” korkup, atlayışlara bakışlarını değiştirirler.
Hava aracından paraşütle kendi başınıza atlayış yapmak istiyorsanız kesinlikle eğitim almalısınız. Maalesef Türkiye’de tek atlayış merkezi var. Özgür paraşüt eğitimleri, THK’nın Selçuk Meydan İşletmesi’nde paraşüt okulu bünyesinde veriliyor. Lakin orada eğitim almadan bir pilotla da atlayış yapabilirsiniz. Bazen intihar ediyorlar zannedip polisi arayanlar bile olacaktır. Bazen de hiç umursanmayanlar… Nasıl mı? İnsanların ne kadar tuhaf olabileceğine dair bir örnek anlatıyor Şahin: “Otoyolda yaklaşık 100 metrelik bir köprünün üzerine çıktık ve korkulukların öbür tarafına geçtik. Elimizde ve sırtımızda paraşütler, istemediğimiz bir anda düşmemek için sarf edilen uğraşlar… Soğuk hava bir yandan, rüzgâr başka bir yandan ısırıyor. Bir otomobil yavaşladı ve durdu. Hiç selam bile vermeden yol tanımı istedi. Biz de hiç bozmadan güya yolda karşılaşmış yabancılar üzere tanım ettik. Adam tekrar hiçbir şey demeden, teşekkür bile etmeden bastı gaza, gitti. İnsan bir merak eder, ne yapıyorsunuz bu havada siz orada diye. Beş saniye gerisinden bakıp bastık kahkahayı.”
Wingsuit, özel bir kıyafetle yapılıyor. Kol ve bacak ortalarında içi havayla şişirilmiş ve hava geçirmeyen kısımların bulunduğu, düşüşü yavaşlatan bir kıyafet giymeniz gerekiyor. Yüksek bir yerden atlıyorsunuz ve süzülerek ere iniyorsunuz. Yere iniş sırasında paraşüt kullanılıyor. THK’DAKİ ÇARESİZLİK
Şahin, 2011 yılında Türk Hava Kurumu’nun bünyesindeki Paraşüt Okulu Müdürlüğü’nde paraşüt öğretmeni olarak işe başlar. Kuruluş maksadı kısaca askeri, sivil, sportif ve turistik havacılığın gelişmesini sağlamak, uçan bir Türk gençliği yaratmak; yangın söndürme, hava ulaştırma, pilotaj eğitimi ve pek çok kısımda sportif havacılık eğitimi vermek olan THK’nın durumu uzun müddettir pek iç açıcı değil.
İzmir Selçuk’taki bu misyon, başta Şahin’i çok heyecanlandırsa da uzun yıllar atıl kalmak, daima sorunlar yaşamak onu çok yorar. Bu sorunların ne olduğunu biraz araştırınca en büyük sorunun paraşüt atma uçağının içler acısı hali olduğunu öğreniyoruz. Ne acı ki, böylesine esaslı bir kurum, bu uçağın bakımını yapamamaktadır. Bakımı yapılamadığı için atlayış sırasında uçağın kapısı kırılır ve bu sorun iki dönemde zar güç çözülür. Sonrasında uçağın motorunun bakım vakti gelir ve uzun mühlet bu bakımlar da yapılamayacaktır. Yeniden biraz daha araştırınca uçağın bakım için yurt dışına gittiğini, hala de etkin olmadığını öğreniyoruz. THK’nın içinde bulunduğu durumdan çalışanlar da ziyadesiyle etkilenmiştir. Çalışana aylarca maaş ödenmez. Şahin de onlardan biridir ancak yılmadan bekler.
Babadağ’ın 1900 metredeki Patara pisti ESKİ İŞE DÖNÜŞ: YAMAÇ PARAŞÜTÜ
THK’nın malum durumlarından ötürü Şahin kendisini bir şeyler yapmak zorunda hisseder. Hâlâ kurumla ilgili umudunu kaybetmese de fiyatsız müsaadeye ayrılır. “Hem maddi hem manevi olarak hareket etmek zorundaydım” diyen Şahin, THK’ya girmeden evvel Kaş’ta yaptığı mesleğe geri döner; yamaç paraşütü tandem pilotluğu… Deneyimi ve eğitimi olmayan insanları paraşütle uçurup fotoğraf ve görüntülerini çekecektir. Lakin bu sefer Fethiye’nin yamaçlarından havalanacaktır.
Evvel Fethiye’deki hayat da pek kolay olmaz. Küçük bir arabası vardır Şahin’in, onda yatıp kalkar. Bu türlü dediysek, tam donanımlı bir karavan hayal etmeyin. İki buçuk ay bu türlü devam eder. Daha evvel finansal yazılım yapan bir şirkette satış müdürü olan kız arkadaşı Özge de “beyaz yakalılığı” bırakıp Fethiye’ye gelir ve birlikte mesken hayatına geçerler. Lakin hala ikisinin de içinde ayakta durabilecekleri daha büyük bir otomobil alıp, daha uzun soluklu onda yaşama planları var. Artık Özge’nin de hayatı değişmiştir, taş boyama yapmaya ve yoga dersleri vermeye başlar. Kısa bir mühlet sonra evlenirler. Şu an çok keyifli olduğunu söyleyen Şahin, bunda eşinin hissesinin büyük olduğunu vurguluyor ancak çabucak gerisinden “Patron yok” diye de espri yapıyor.
Şahin ve eşi Özge, uçaktan yaptıkları tandem atlayış sırasında… PİLOTLAR BİRLİK OLAMIYOR
Fethiye’deki yamaç paraşütü atlayışları 1965 metre olan Babadağ’dan yapılıyor ve Ölüdeniz kıyısına iniliyor. Beşerler tepeye araçlarla çıkıyorlar. Şu anda inşası devam eden bir teleferik projesi var. Teleferiğin yapılmasıyla dorukta üç de restoran tamamlanmış olacak. Bu projenin seneye devreye girmesi bekleniyor. Açıklanan resmi sayılara nazaran bu sene 166 bin 701 kişi yamaç paraşütü yapmış. Teleferiğin tamamlanmasıyla tepeye çıkanların sayısının 1 milyona ulaşmasını bekleyen yetkililere nazaran, atlayan da atlatan da şad ancak maalesef gerçek tablo pek o denli değil. Olağan ki mükemmel görüntüyü gökyüzünden izlemek beşerler için tarifsiz bir his lakin ekonomik problemler pilotlar için birebir orantıda yüksek değil. Pandemi ile birlikte her yerde olduğu üzere Fethiye’de de her şeye artırım gelirken, yamaç paraşütü fiyatları değişmemiş. “Burası çok keyifli, hoş bir yer ancak içten içe de kaynayan hareketli bir yer” diyor Şahin ve ekliyor: “Babadağ’a büyük yatırımlar yapıldı. Umarım her şey daha hoş olur lakin pandemi sürecinde fiyatı artmayan tek şey Babadağ’dan uçuş oldu sanırım (gülüyor). Çok garip bir dönem yaşanıyor burada. Yapılan iş hoş ve özel lakin kolaylaştırıp ayağa düşürüyorlar. Şirket sahipleri ve diğer etkenler uçuşla ilgili kelam sahibi iken denklemin en kıymetli modülü olan pilotun neredeyse kelam hakkı yok. Bu yüzden pilotlar birlik olup bir arada hareket etmeliler. Ancak asla birlik olmadılar ve bu gidişle hiç de olamayacaklar.”
B.A.S.E. jump atlayıcıları, bu işin etiği gereği atlayış yerlerini bilhassa söylemiyor. Deneyimsiz birinin gidip bir şeyler deneyerek kendisinin yahut diğerinin hayatını tehlikeye atması ya da yakalanıp o nesneyi atlamaz hale getirmesi, bu toplulukta kabul edilemez bir durum. Buna “obje yakmak” deniyormuş. Bu türlü bir durumda memleketler arası B.A.S.E. topluluğundan aforoz edilmeniz bile mümkün. Kapalı devre bir haberleşme ağları var. EURO KANATLARI KIRACAK MI?
Birinci bakıldığında atlayış fiyatı insanlara yüksek gelse de ayrıntıları öğrendiğimizde “azmış bile” diyoruz. Yamaç paraşütünde kullanılan kanatların fiyatı dudak uçuklatan cinsten; 2300 euro! Euro’nun bu gidişatını konuştuğumuzda “Sonumuz nasıl olur bilemiyorum” demekle yetiniyor Şahin. Avrupa’da bu türlü bir dağdan bu görüntü ile uçup fotoğraf, görüntü vs. çektirmek isteseniz ödeyeceğiniz fiyatlar, Türkiye’dekinin altı katı civarında. Şahin, bu bahse şöyle yaklaşıyor: “Türkiye’de atlayışlar çok ucuza yapılıyor. Çok uçup sürümden kazanmak isteyen pilotlar da fiyatların düşük olmasında etken. Her uçuş, iniş kalkış, kanadın yıpranması, materyalin euro üzerinden olması düşünüldüğünde fiyatlar hiç mantıklı değil.”
Bu yıl yamaç paraşütü dönemi 12 ay sürecek üzere lakin korona virüsü salgını, hava şartları ve euro’daki artış ne kadarına müsaade verir bilemiyoruz.
Yamaç paraşütüyle tandem kalkan Şahin, sonrasında skydiving yaparken ‘GÜN HOŞSA GELECEK DE GÜZELDİR’
Bu tip düşünceli mevzular olsa da Şahin, memnunluğunu ve farklı hava araçları ile uçmayı deneme heyecanını hiçbir vakit kaybetmemiş. Evvelden “speed” ismi verilen küçük yamaç paraşütleriyle uçarken artık ona “miniwing” ve yelken kanat da eklenmiş.
“Yelken kanatın piri” olarak tanınan Tuğrul Yılmaz’dan üç arkadaşıyla birlikte eğitim alan Şahin, şimdilerde sabah güneş daha doğarken güne yelken kanat yaparak başlıyor. “Böylece gücümüzü yükseltiyoruz” diyen Şahin’e yelken kanatın öteki hava sporlarından en büyük farkını soruyoruz: “Yüz üstü uçtuğunuz dünyadaki tek alet, yelken kanat. Fevkalade bir his! Yelken kanatla tandem uçmak isterseniz şayet Ölüdeniz’de artık mevcut.”
Şahin’e gelecek ile ilgili plan ve hayallerini sorduğumda baştan beni şaşırtan lakin sonra etkileyen bir karşılık alıyorum: “Artık gelecekle ilgili hayal kurmuyorum. Gününü nasıl yaşarsan gelecek de buna nazaran şekilleniyor. Gününü güzelleştirirsen gelecek de aslında hoş oluyor. Plan ve kaygıya gerek yok.”
Tandem ismi verilen, deneyimli bir pilotun önüne bağlı olarak yapılacak özgür atlayışlar için rastgele bir eğitim gerekmiyor. Şahin üzere bir pilot bulmanız lazım. Aracı firmalar da var lakin siz illa Şahin’e ulaşmak isterseniz kendisine Instagram sayfasından ulaşabilirsiniz: sahinsahin_tr Gazete Duvar
