İsveç’in başşehrin Stockholm’de yaşayan Demir Özlü’nün, kalp krizine yenik düştüğü bildirildi. 12 Eylül askeri darbesinde vatandaşlıktan çıkarılan ve Türkiye’ye 1989’da dönebilen Özlü, 86 yaşındaydı.
1935 yılında İstanbul’un Vefa semtinde dünyaya gelen Demir Özlü’nün birinci şiirleri Kabataş Lisesi öğrencilerinin çıkardığı Dönüm Mecmuası ve daha sonra Türk Lisanı mecmuasında yayınlandı. 1959 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.
1961-1962 ortası Paris’te Sorbonne Üniversitesi’nde ideoloji okuduktan sonra Türkiye’ye dönerek İstanbul Üniversitesi Hukuk İdeolojisi ve Metodoloji Kürsüsü’nde 4 yıl asistanlık yaptı. Siyasal hareketleri nedeniyle işine son verilince avukatlık yapmaya başladı. 1969’da “sakıncalı” olarak askere gitti ve yedek subaylık hakkı elinden alınarak Muş’ta çavuş olarak askerlik misyonunu tamamladı. 1971’de askeri darbesinden sonra bir mühlet tutuklu kaldı. 1979’da Stokholm’e yerleşti. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra vatandaşlıktan çıkarıldı. Türkiye’ye 1989’da dönebildi.
Bu tarihten itibaren Stokholm ve İstanbul’da yaşadı. Hikaye, deneme, tenkit ve çevirileri Mavi, A, Pazar Postası, Yeni Ufuklar, Soyut, Somut, Yeni Edebiyat, Şov ve Adam Hikaye mecmualarında yayınlandı. 1980’den sonra roman, anlatı, anı ve seyahat kitaplarına yük verdi.
YAPITLARI
Hikaye: Bunaltı (1958), Soluma (1963), Boğuntulu Sokaklar (1966), Öteki Günler Bir Gün (1974), Aşk ve Poster (1980), Stockholm Kıssaları (1989), İstanbul Büyüsü (1994), Geçen Yaz Kentte Kızlar (2002).
Roman: Bir Uzun Sonbahar (1980), Bir Küçük Burjuvanın Gençlik Yılları (1979), Bir Yaz Mevsimi Romansı (1990), Ne Memnun Ulyses Üzere (1994), Tatlı Bir Eylül (1995), Pthaca’ya Seyahat (1997).
Günce: Berlin Güncesi (1991), Paris Güncesi (2002).
Anı: Sürgünde On Yıl (1990).
Deneme: Burjuva Kültürü ve Sosyalist Kültürü (1984).
Anlatı: Bir Beyoğlu Düşü (1985), Berlin’de Sancı (1987), Kanallar (1991).
Gazete Duvar
